GÖZÜMÜZ NEDEN DOYMAZ?

5 min readApr 22, 2022

ANNE, ÇOCUK VE TAT İLİŞKİSİ:

Yemek tercihlerimizin temel taşları, biz daha ana rahmindeyken oluşur.
Rahimde bulunan fetüs, amniyon sıvısı üzerinden annenin tat tercihlerinin beslenme alışkanlıklarının tesir altında bulunan aroma maddelerini emer.
Amniyon sıvısı ne kadar tatlı olursa doğmamış bebek bu sıvıdan o kadar çok yutar.
Duymadan ve görmeden önce tat almaya başlar ve böylece ilk kokusal deneyimlerimizi ediniriz.
Hamileliğin 2 ayının sonunda tat tomurcukları oluşur ve yaklaşık olarak 12 haftada fetüs yutkunmaya başlar.
Hamileliğin son 3 ayında ise artık fetüsün yutkunma alışkanlıkları günlük olarak yarım litre tükettiği amniyon sıvısının tadına uyarlanma ya başlar
Sıvının tatlı olduğu zamanlarda daha sık yutkunurken acımtırak olduğu zamanlarda yutkunma sayısı düşer.
Tatlıyı tercih edip acımtırak maddelerden kaçınma doğuştan gelen bir özelliktir.
Daha mağaralarda yaşarken dahi bu genetik program insanoğlu olarak hayatta kalmamızı sağlamıştır.
Çocukluk günlerinden kalan en sevdiğimiz yemek otobiyografik hafızamızda o kadar sağlam bir yere sahip olur ki çoğu zaman bu yemek hayatımız boyunca en sevdiğimiz yemek olarak kalır.

Sağlıklı, yani çok iyi beslenen çalışanlar mutludur ve mutlu insanlar harika işler çıkartırlar. Bu insanlar yenilikçi ve yaratıcı olurlar.
Bu sebeple Sushi, Tayland, Hint ve her türlü yemek ücretsizdir ve Google çalışanlarına haftanın 7 günü 24 saat sağlanır, bu şekilde çalışanların aklına kampüsten çıkma fikri gelmez
Google, şişmiş ve sağlıksız çalışanlar istememektedir. Bu yüzden de psikolojik hilelere başvurur.
İnsanlar ilk gördükleri şeyleri alma eğiliminde olduklarından kantine ayak basar basmaz salata barı göze çarpar.
M&M gibi şekerlemeler içi gözükmeyen kapların içinde bulunur ve böylece çalışanların kalori alımı azaltılmış olur.
Google’ın beslenme Misyonu şöyle izah edilmiştir: Gezegendeki en sağlıklı iş gücünü oluşturmak istiyoruz.
Google çalışanlarının küçük tabaklarla biraz daha az yediklerini görüyoruz.

Bir uyarıcıya sürekli olarak maruz kalınırsa, o uyarıcı daha çok tercih edilir veya hoş bulunur.
Bugün çocukların kesinlikle yemeği reddettikleri yiyecekler çocukların önüne yeterli sıklıkta koyulduğunda çocuklar bu yemekleri yemeye başlayacaktır.
Yemek yerken duygusal bileşenler esastır.
Yemek yenirken çocuklar için olumsuz olan konularda uzak durmak gerekir.
Çocuğunuz yemek istemediğinde onu cezalandırmayın.
Çocuk, belirli bir yemeği yemesi için zorlandığında bu, çocuğun ilgili yemeği yememesine neden olur.
Ebeveyn, enerji açısından zengin besinlerin ödül olarak kullanılmamasına özen göstermelidir.
Çocuğunuzun tokluk hissine vermesi için onu cesaretlendirir.
Çocuğunuzun bütün tabağını bitirmesini istiyorsanız tabağa konacak miktarı kendisinin belirlemesine izin verin veya çocuğumuz doyana kadar ona küçük porsiyonlar verin.

Süper marketlerinin zemin yapısı yürüme hızımızı etkiler.
Alışveriş arabasını birçok ince çizgi üzerinde ittirdiğimizde gerçekte olduğumuzdan daha hızlı olduğunuzu düşünürsünüz ve otomatik olarak daha yavaş yürümeye başlarsınız.
Yavaş müziğin etkisi ile bu hali hazırdaki yavaşlık arttırılır ve içgüdüsel satın alma kararlarının olasılığı yükseltilir.

Oxford Üniversitesi’nden bilim insanları nörogastronomik deneylerle kırmızı renkteki tabakların daha çok tokluk sağladığını tespit etmişlerdir.
Kırmızı bize tehlikeyi çağrıştırır: zehirli mantarlar kırmızıdır, yasak işaretleri ve yangın söndürücüleri de.
Beyaz tabaklarla doymak, içine konulan yemeklerin renkleri ile kontrast oluştuğu için siyah tabaklara göre doymak zordur.

Genelde alışık olduğumuz kadar ya da tabak bitinceye kadar yeriz.
Aslında boş yemek tabağı en güçlü anahtar uyaranlardan biridir.
Bir deneyde yemek yerken bilgisayarda oyun oynayan katılımcıların, yemeği konsantrasyonla yiyen karşı gruptaki katılımcılardan daha az doygunluk hissettikleri ve daha kısa sürede tekrar iştahlarının açıldığı tespit edilmiştir.
Yemek yerken nasıl hissettiğimizi dikkat etmeliyiz. duyduğumuzda tabağımız bitmese bile o yemeği bırakabilmeli ve sonra yemek yemek için dolaba koyabilmeliyiz.

Üzgünken çikolatalı gofretlere sarılanlar aşağıdaki deney sonuçlarına şaşıracaktır:
Deneye katılanlar duygularını altüst eden bir film seyretmişler ve ardından onlara stresi yenmek için sevdikleri bir gıda, sevdikleri bir atıştırmalık, bir müsli barı verilmiş veya hiçbir şey verilmemiştir.
Her durumda sonuç aynıydı: Konfor yiyeceği olsun ya da olmasın ruh hali zamanla düzelmiştir.

Araştırmalar söylüyor ki gittiğimiz restoranın garsonu eğer kilolu ise biz de o restoranda daha fazla yemek yemeye meyilli oluyoruz.
Bizi garsonun kilosundan daha fazla etkileyense masada oturan diğer kişilerin yeme davranışlarıdır.
Birlikte oturduğumuz gruptakiler yemeklerini hızlı hızlı yutuyorlarsa otomatik olarak biz de onlara uyarız.

Restoranda oturma şeklinin yemek yemek üzerine olan etkisini araştırmak için yapılan deneylerde açık büfeye yüzü dönük şekilde oturan insanların yemek yemeye daha meyilli oldukları tespit edilmiştir.
Normal kiloya sahip bireyler sırtları açık büfe dönük halde otururlarken fazla kilolu olanlar büfeyi görebilecek şekilde oturuyorlardı. Yemeğini takviye almak için kalkan hiçbir insan gözlerinden kaçmıyordu ve bu durum aynı şeyi yapma isteğini tetikliyordu.
Normal kiloya sahip bireyler yemekleri dikkatle inceleyip açık büfeyi tetkik ederken ve en az bir kere büfenin etrafında dolanırken fazla kilolu bireyler en kısa yoldan yemeklerin olduğu kısma gidiyor ve herhangi bir seçim yapmadan her şeyden alıyorlardı.
Bunun yanında fazla kilolu bireyler her lokmalarını 11 ila 12 kere çiğnerken normal kiloya sahip bireylerin 14 defa çiğnediği belirtildi.

Leptin hormonu uyku esnasında salgılanır ve vücuda tok olduğu sinyalini verir.
Uyumadığımızda, çok az ya da çok kötü uyuduğumuzda leptinin karşıtı olan ghrelin hormonunun ortaya çıkma fırsatı doğar bu hormon açlık hissine yol açar.